κουμπι

ΓIANNHΣ: Το θέμα είναι να έχεις στόχο ζωής. Πώς θα κοροϊδευτείς μέχρι το τέλος; Κι έπειτα, να μην αφήσεις κάτι στους επερχόμενους; Γι’ αυτό κι εγώ τους έπεισα. Απομόνωση, παιδιά; Απομόνωση. Αλλά να μην έχω κάτι ν’ ασχολούμαι εδώ μέσα; Ένα στόχο; Βρήκα λοιπόν το απλό. Το απλούστατο. Χημικός είσαι; Ψάξε κάτι στον τομέα σου. Τι να κάνω, τι να κάνω εδώ μέσα;

Σκέφτηκα λοιπόν το συναρπαστικόν, το μεγαλειώδες. Να αναλύσω ένα κουμπι. Ναι, αυτό εδώ το κουμπι. Χρηστικότατο, καθημερινό, φτηνό, απαξιωμένο, αλλά σημαντικότατο. Μου δίνει το στόχο που θέλω. Έρευνα, ψάξιμο, να βρω από τι στοιχεία αποτελείται. Το χημικό του τύπο δηλαδή. Ποια στοιχεία απαρτίζουν αυτό το φτωχό, ανυπεράσπιστο κουμπι, που είναι παράλληλα φοβερά χρήσιμο. Αυτό το σημαντικό τίποτα. Αυτό το ασήμαντο άπειρον. Και πώς να μην είναι όλα αυτά, το φτωχό κουμπι που μου δίνει στόχο ζωής, δικαιολογία ύπαρξης;

Και τους κατάφερα. Βέβαια, ήδη φαντάζομαι, με θεωρούν, πέρα από δολοφόνο, και τρελό, αλλά μου έκαναν τη χάρη και μου έδωσαν τα σύνεργα. Δηλαδή τι μου έδωσαν, από το εργαστήριό μου μεταφέρθηκαν αυτά εδώ. Μη ζημιώσουμε και το φτωχό μας κράτος.

ΣΤΕΛΙΟΣ: Τον βλέπεις; Έχει όλα τα στοιχεία ενός ευφυούς ανθρώπου. Συνειρμούς, λογικά επιχειρήματα, υπαρξιακά διλήμματα, αλλά και διεξόδους. Καταπληκτικό. Να ’χα το μυαλό σου, φίλε μου…

ΜΑΡΙΝΑ: Να ήταν όλοι σαν αυτόν, θα το κλείναμε το μαγαζί… τα ιατρεία... τα γραφεία εννοώ.

Για τη συνέχεια του έργου μπορείτε να μεταβείτε στον παρακάτω σύνδεσμο.

Πηγή: http://www.vakxikon.gr/content/view/972/836/lang,el/

Κάποιοι καλλιτέχνες εμπνέονται από τα κουμπια ρουχων, εμείς απλώς τα εισάγουμε και σας τα παρέχουμε!